گرچه مستیم و خرابیم چو شبهای دگر
باز کن ساقی مجلس سر مینای دگر
امشبی را که در آنیم غنیمت شمریم
شاید ای جان نرسیدیم به شب های دگر
مست مستم مشکن قدر خود ای پنجه ی غم
من به میخانه ام امشب تو برو جای دگر
چه به میخانه چه محراب حرامم باشد
گر به عشق توام هست تمنای دگر
نشنیده است گلی بوی تو ای غنچه ناز
بوده ام ور نه بسی همدم گلهای دگر
باده پیش آر که رفتند از این مکتب راز
اوستادان بفزودند معمای دگر
می فروشان همه دانند عماد که بود
عاشقان را حرم و دیر کلیسای دگر
عمادالدین حسن برقعی (عماد خراسانی)
درباره این سایت